Dag 8: Palatka en St. Augustine

Vanochtend wakker geworden in Palatka, in het grote huis van Chris en Sara. Ik was wederom vroeg wakker.. Rond half 8, 8u kwam er ineens een kleine seop binnen die met mijn voeten begon te spelen. En daarna door te slaapkamer begon te dartelen. Ja, laat dan die slaap maar zitten, haha. Ik heb lekker geslapen, ik had een heel bed voor mij alleen voor het eerst! Ik app even met de andere kant van de wereld en val dan toch weer in slaap. Rond 10.15 word ik weer wakker, ik sta maar gelijk op en ga even naar buiten. Het is vandaag niet zo warm, 21gr en geen zon. Dit maakt het meteen een stuk frisser dat de voorgaande dagen. Nog steeds ziet het terrein er prachtig uit. Langzaam komt iedereen tot leven. Chris is al aan het werk en Sara is in de keuken aan het rommelen. Vanessa regelt dat we de auto nog een dag langer kunnen huren zodat we niet hoeven te haasten verder vandaag. We ontbijten met onze leftover 'gator' en patatjes. Jeej, voor vakantie, maar soms mis ik mn havermout en boterham met smeerworst wel.. Koen is het met me eens, een broodje eten bestaat hier gewoon echt niet. Sara en Chris stellen voor om nog met de buggy (klein open autootje) rond te rijden over hun terrein. Dat willen we graag! De omgeving is hier weer zo mooi, hangende, half ingestorte boven, grote varens en overal hangen lange slierten mos(?) aan de bomen. Voor het eerst zien we ook een heleboel koeien en paarden. Vanessa, ik en Koen gillen zowat van blijdschap; oooh bijna zo als in Nederland (maar niet echt). Ze komen een soort van op ons af en ik wil ze heel even aaien maar dat willen ze niet en rennen speels weer weg. Het is ontzettend stoffig en droog hier en alle blaadjes, zandjes en stofjes vliegen wild door het karretje. Ik vind het allemaal weer prachtig en geniet van het ritje. Als we terug zijn besluiten we eigenlijk meteen maar weg te gaan, we willen vandaag naar St. Augustine. We bedanken Chris en Sara voor het slapen en voor de geweldige rit met de boot. Ze vragen ons dat als we langs in de stad blijven we nog terug willen komen, we denken er nog even over na. St. Augustine is de oudste stad in Florida (of zelfs de US volgens wikipedia) en dateert uit het respectabele jaartal 1565. De Spanjaarden kwamen hier aan en hebben het toen overgenomen. Aan veel is nog te zien dat ze hier waren. Alle kleine straatjes, de grote basilisk en het fort staan er nog. Bij het fort kan je naar binnen als je $10 betaald. We vinden het te veel en Koen en ik besluiten dat we eigenlijk al een miljoen keer in zulke forten zijn geweest in een heleboel landen in de EU. Veel van het bouwwerk doet Europees aan. Ik vind het eigenlijk heel grappig om te zien dat veel in Amerika 'gestolen' historie heeft. Spaans, Frans, Brits/Iers, Nederlands. Koen blijft maar zeggen 'Amerika heeft geen historie' beetje om te stoken eigenlijk..:p We lopen een paar rondjes en Vanessa verteld dat ze hier vroeger ook wel school is geweest op schoolreisje. Ook nu zagen we meerdere klassen rond lopen. We gaan even de Basilisk binnen en kijken even naar de jezus-beelden en de bankje met honderden bijbels. Echt veel te zien is er niet, buiten is het overigens echt druk. Naast toeristen ook veel andere mensen die er rond lopen. Na een paar rondjes lopen, krijgen we honger, we gaan even wat eten. Ik wil gewoon een broodje eten, maar dat hebben ze hier gewoon echt serieus NERGENS. Te Nederlands gebeuren denk ik, overal zit hier bijna patat bij (lekker he mam, alleen geen mayo). Uiteindelijk toch een plekje gevonden en we eten wat. Daarna zijn we er eigenlijk wel klaar mee. Iedereen is nog moe van de afgelopen dagen. We hebben zoveel gedaan. Zoveel gezien. Zoveel gereisd. We besluiten gewoon maar naar West Palm Beach te rijden naar Vanessa's moeders huis, ook gaan we morgen niet naar Miami en het weekend gaan we ook lekker niks doen. En volgende week beginnen we weer opnieuw en gaan we naar de Keys. Het is nog 4u ongeveer rijden, Vanessa rijdt wederom. Ik slaap de helft van de tijd en Koen ook. We zijn echt kapot. Rond half 8 komen we aan in West Palm. We chillen wat met de moeder van Vanessa en ruimen onze spullen op. Ze had gekookt dus we eten iets (Cubaans) waarvan ik de naam ben vergeten. Ze wat je zou verwachten van een Cubaanse mam, ze praat veel, snel en engels en spaans door elkaar. Ik krijg Cubaanse koffie van haar, wat heel sterk is en een beetje zoet. We kijken nog een film en gaan daarna slapen. We zijn allemaal wel moe.