Dag 4: Houston, Texas
Blijf op de hoogte en volg Maaike
20 Maart 2017 | Verenigde Staten, Houston
Vandaag is de dag dat Sharon en mijn wegen zullen scheiden. Ik ben nu al wakker en het is pas 8.15. Jeeejj voor jetlag! Wel heb ik het gister uitgehouden tot half 1 maar daarna was ik wel echt helemaal dood, mn ogen gingen al langzaam dicht - wat ze zeggen is waar, tv kijken was saai, elke 5 tot 10min reclame...
Na heel wat getreuzel en gedoe willen we eerst maar even ontbijten. We besluiten dit te gaan doen bij de Waffle House, volgens Vanessa echt typisch voor een Amerikaans ontbijt. Het is er belachelijk druk het tijdstip en we worden op een soort lijst gezet. Na 20min zijn we aan de beurt. Vanessa verteld aan de mevrouw bij de deur dat we uit Nederland komen en zij uit florida. En steeds de standaard uitspraak: 'Your a long way from home' - 'Yes, we know, haha.' Terwijl onze tafel wordt schoongemaakt hoor ik de vrouw die bij de deur stond tegen de serveerster zeggen: 'They never ate at waffle house before!' 'O, really?!' Haha, ik lach in mezelf. - Even een kleine sidenote; mensen worden hier serieus betaald om bij de deur mensen op te vangen en hallo te zeggen geloof ik, want overal waar ik tot nu toe ben geweest is dat. Winkels, Walmart, Waffle House, tankstation -. Ik bestel 'one of the favorites' - toast/tosti met (plastic)kaas, ei, BACON en hash browns on the side (geraspte aardappel gemaakt in een soort koek en dan gebakken) met een Jus d'orange. Vanessa besteld grits (soort havermout van mais, ik vind het geen succes) en een wafel. Het is de eerste keer dat ik eindelijk iets eet wat wel lekker smaakt. Geen chemische smaak, geen vieze chloor smaak, gewoon normaal gebakken en ei met spek en brood! Woehoe! Na dit maal voel ik wel alsof ik 10kilo ben aangekomen maar goed, I'll live. We zitten nu in de auto naar Houston om daar naar het nichtje van Koen te gaan (de vriend van Vanessa). Zij is hier au pair, en woont bij mensen in. Dus vannacht slaap ik in een echt Amerikaans huis. We haalden haar op die moeder en we zouden slapen bij die vader. Het zijn wat beter gestelde mensen dus ze hebben echt een groot huis, en dat huis van die vader schijnt nog groter te zijn. Huizen zijn hier wel echt minder duur dan in Nederland. Verder ben ik vandaag in een mega grote shoppingmall geweest. Ik denk zelfs groter dan degene waar ik ben geweest in thailand (mam je weet wel!). En wederom zie je veel eten. Overal zie je mensen eten, eten en nog eens eten.
Na een ronde door de shoppingmall hebben we het wel gezien en we besluiten naar een parkje te gaan in de buurt. Heel even voelt het weer alsof ik ergens in Nederland zit in het zomerseizoen, maar als ik naar de huizen kijk weet ik dat het niet zo is. Na een tijdje meeten we nog even met Sharon. Hij was bij een of andere gekke hip-hop/auto-meeting en Vanessa wilde dat ook graag zien. Prima, wij daarheen. Na 2 uurtjes hadden we het wel weer gezien en hebben daar afscheid genomen van Sharon. Het was ondertussen al weer een uur of 18u en iedereen had wel honger. We gingen naar Pappas Bar-B-Q en daar heb ik spare ribs gegeten die zo lang waren als mijn onderarm met lekkere coleslaw en sweet yams (soort zoeteaardappel met kaneel en specerijen-saus). Pfffftt, weer veel te veel. Ik krijg niks op! Volgende keer toch maar splitten. Het is nu 20.15 en we zijn onderweg naar 'het Amerikaanse huis' waar we slapen vannacht. Grappig contrast met waar we waren voor de hip-hop-meeting-dingetje want dit is een rijke buurt. Ik ben wel alweer een beetje moe, veel indrukken en alles. Er is zo veel te zien hier. Ondertussen komen we aan bij het huis. Mijn god. Ik ga hier morgen over schrijven want ik ben echt onderste boven van wat ik zie. Morgen nog in Houston en dinsdag richting Florida naar de zee! Kan niet wachten!
Na heel wat getreuzel en gedoe willen we eerst maar even ontbijten. We besluiten dit te gaan doen bij de Waffle House, volgens Vanessa echt typisch voor een Amerikaans ontbijt. Het is er belachelijk druk het tijdstip en we worden op een soort lijst gezet. Na 20min zijn we aan de beurt. Vanessa verteld aan de mevrouw bij de deur dat we uit Nederland komen en zij uit florida. En steeds de standaard uitspraak: 'Your a long way from home' - 'Yes, we know, haha.' Terwijl onze tafel wordt schoongemaakt hoor ik de vrouw die bij de deur stond tegen de serveerster zeggen: 'They never ate at waffle house before!' 'O, really?!' Haha, ik lach in mezelf. - Even een kleine sidenote; mensen worden hier serieus betaald om bij de deur mensen op te vangen en hallo te zeggen geloof ik, want overal waar ik tot nu toe ben geweest is dat. Winkels, Walmart, Waffle House, tankstation -. Ik bestel 'one of the favorites' - toast/tosti met (plastic)kaas, ei, BACON en hash browns on the side (geraspte aardappel gemaakt in een soort koek en dan gebakken) met een Jus d'orange. Vanessa besteld grits (soort havermout van mais, ik vind het geen succes) en een wafel. Het is de eerste keer dat ik eindelijk iets eet wat wel lekker smaakt. Geen chemische smaak, geen vieze chloor smaak, gewoon normaal gebakken en ei met spek en brood! Woehoe! Na dit maal voel ik wel alsof ik 10kilo ben aangekomen maar goed, I'll live. We zitten nu in de auto naar Houston om daar naar het nichtje van Koen te gaan (de vriend van Vanessa). Zij is hier au pair, en woont bij mensen in. Dus vannacht slaap ik in een echt Amerikaans huis. We haalden haar op die moeder en we zouden slapen bij die vader. Het zijn wat beter gestelde mensen dus ze hebben echt een groot huis, en dat huis van die vader schijnt nog groter te zijn. Huizen zijn hier wel echt minder duur dan in Nederland. Verder ben ik vandaag in een mega grote shoppingmall geweest. Ik denk zelfs groter dan degene waar ik ben geweest in thailand (mam je weet wel!). En wederom zie je veel eten. Overal zie je mensen eten, eten en nog eens eten.
Na een ronde door de shoppingmall hebben we het wel gezien en we besluiten naar een parkje te gaan in de buurt. Heel even voelt het weer alsof ik ergens in Nederland zit in het zomerseizoen, maar als ik naar de huizen kijk weet ik dat het niet zo is. Na een tijdje meeten we nog even met Sharon. Hij was bij een of andere gekke hip-hop/auto-meeting en Vanessa wilde dat ook graag zien. Prima, wij daarheen. Na 2 uurtjes hadden we het wel weer gezien en hebben daar afscheid genomen van Sharon. Het was ondertussen al weer een uur of 18u en iedereen had wel honger. We gingen naar Pappas Bar-B-Q en daar heb ik spare ribs gegeten die zo lang waren als mijn onderarm met lekkere coleslaw en sweet yams (soort zoeteaardappel met kaneel en specerijen-saus). Pfffftt, weer veel te veel. Ik krijg niks op! Volgende keer toch maar splitten. Het is nu 20.15 en we zijn onderweg naar 'het Amerikaanse huis' waar we slapen vannacht. Grappig contrast met waar we waren voor de hip-hop-meeting-dingetje want dit is een rijke buurt. Ik ben wel alweer een beetje moe, veel indrukken en alles. Er is zo veel te zien hier. Ondertussen komen we aan bij het huis. Mijn god. Ik ga hier morgen over schrijven want ik ben echt onderste boven van wat ik zie. Morgen nog in Houston en dinsdag richting Florida naar de zee! Kan niet wachten!
-
20 Maart 2017 - 11:07
Peet:
wow ,Maaike, wat een belevenissen. Geniet ervan! -
20 Maart 2017 - 11:10
Augustinus:
Je beschrijvingen zijn bepaald beeldend te noemen.
Het is alsof ik zelf Waffle House of die BBQ-tent binnenloop en bij jullie tafel aanschuif.
Als ik de geserveerde menu's lees, verbaast het mij niet dat obesitas inderdaad een soortement van volksziekte is in de US of A. Good gracious.
Ook leuk om een beetje te zien hoe of sommige amerikanen wonen.
En dan vandaag nog een dagje houstonizing en morgen richting Florida; The Sunshine State.
Have fun.
-
20 Maart 2017 - 14:54
George:
Hai Maaike, fijn dat ik ook mee kan genieten met je verslagen. Die zijn prachtig. Heb net alles teruggelezen en ja het vliegveld van Atlanta is een kleine stad waar ook nog vliegtuigen landen en stijgen, ben er één keer geweest, je weet niet wat je ziet. En wat een schitterende auto, wow. Geniet van je reis, ik kijk uit naar je volgende reisverslag. George. -
20 Maart 2017 - 18:24
Marlous:
He lief kind, heerlijk jouw verhalen. Ik zie je al zitten aan tafel met al dat mega eten. Dat wordt rennen als je thuis bent :-) Arie en ik moedigen je wel aan 1 2 - 1 2 etc... En ja die grote shoppingmall's in Thailand.. ik herinner me ze nog. Ik vind ze stiekem minder leuk dat de "houtje-touwtje" markten. Hier is het ballen-weer dus daar mis je niks aan. Je waait bijna uit je hemd! Fietje ligt plat voor de schuifpui als ik de deur open doe. Wil gelijk niet meer naar buiten! =^_^= Have fun over-daro!! xx eMim
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
